top of page
  • Writer's picturemachinthe

အိမ်မက်စီးရီး (၃) - တစ္ဆေ

မျက်လုံးထောင့်နားမှာ ဝိုးတဝါး တွေ့ရတယ်

အိမ်ပြင်မှာ ရစ်သီရစ်သီ လူတစ်ယောက်

ဝင်ခဲ့ပါ

မဖိတ်မခေါ်မချင်း သူဝင်လို့မရ


ဖျာခင်းပေးမယ်

ခြင်ထောင်ကြိုးချည်ပေးမယ်

ဧည့်ဝတ်ပြုငှာစွာ ကြိုဆိုမယ်

လက်ဖက်သုပ်ကျွေးမယ်

ဒါပေမဲ့ သူ အကြာကြီးနေလို့မရတာ ငါတို့အားလုံးအသိ


တခြားလူတွေ မမြင်ရတဲ့

သူ့ကို ဘာလို့ ငါမြင်မိတာလဲ

ငါ့မှာ ထူးဆန်းတဲ့ တန်ခိုးတွေ ရှိနေတယ်


‌မွေးနေ့နီးတိုင်း

စိုရွှဲနေတဲ့ ဂူတွေထဲမှာ စံပယ်ပန်းတွေ

သွား သွား သီမိတဲ့ ငါ့မှာ

ထူးဆန်းတဲ့ တန်ခိုးတွေ ရှိနေတယ်

အမေပြောတယ်


ညနက်တိုင်း ရှမ်းလွင်ပြင်မှာ

ဖျင်နီအင်္ကျီကြီးဝတ်ပြီး

အုန်းဆံခွံရောင် မြင်းကြီး

ထွက် ထွက်စီးတဲ့

အမေလိုပဲ နေမှာပေါ့

အမေ ပျော်နေမလား

မျက်ရည်တွေ ကျနေမလား

ဆီအမြဲထည့်ထားတဲ့ ဆံပင်တွေကို ဝဲနေအောင် ချထားမယ်လို့တော့ ငါခန့်မှန်းမိတယ်

နောက်တစ်နေ့ညကျ

အိမ်ပြင် ဘယ်မှ မထွက်တဲ့

အမေ့ နို့သီးတွေထဲ

ဖှုတ်တွေ ဝင်နေတယ်


နွားနို့နဲ့ ရေညှိကျွေးပြီး

ငါ့ကို မွေးမြူတယ်

ငှက်ပျောသီးနဲ့ အုန်းသီးလည်း ပါတတ်သေးတယ်

ဒါပေမဲ့ ငါဟာ ဘိုစာတွေ ပိုကြိုက်တတ်တယ်တဲ့

ရွှေရောင် ငွေရောင် စက္ကူစလေးတွေတော့

ငါ အခု ဝါးစားကြည့်ချင်တယ်


အရင်ဘဝက ငါ့အကို ငါ့ကို စိတ်ဆိုးနေမလား

ကောင်းတာတွေ မလုပ်လို့

ဒီဘဝကနေ ပြန်ခေါ်ခံလိုက်ရတဲ့သူတွေ

အပုံကြီးပဲ

ငါ ဒီဘဝမှာ ပျော်တယ်

ငါ ဒီဘဝမှာ စိတ်ဆင်းရဲတယ်

အမေကတော့

မြင်အပ် မမြင်အပ် ပုဂ္ဂိုလ်တွေနဲ့

ငါ ဒီဘဝက မပြန်ရအောင်

ယတြာချေမယ်

"လက်ပြန်ကြိုးတွေ တုပ်လိုက်စမ်း"

ငါ့လက်တွေကို ဘယ်သူ ကြိုးတုပ်ထားတာလဲ

ကြိုးလည် မမြင် လက်လည်း မမြင်

ငါ့လက်တွေကတော့ နောက်ကျောမှာ


ငါ့ မျက်လုံးထောင့်မှာ တွေ့ရတာ

မှန်တစ်ချပ်

မှန်ထဲမှာက လူတစ်ယောက်

မျက်နှာမှာ သနပ်ခါး မရှိတော့တဲ့ လူတစ်ယောက်

ခါးမှာ ထမီမကပ်တော့တဲ့ လူတစ်ယောက်

ပါးစပ်မှာ ငပိနံ့ မနံ့တော့တဲ့ လူတစ်ယောက်

ရင်သားမှာ ဘော်လီမမြဲတော့တဲ့ လူတစ်ယောက်

အိမ်တံခါးဝမှာ လူတစ်ယောက်

ရစ်သီ ရစ်သီ ငါတွေ့တယ်

၃ ရက်ပြည့်ရင် ပြန်ရမဲ့ သက်တမ်း

ဝင်ခဲ့ပါ ငါမခေါ်ချင်တော့ဘူး

အိမ်ထောင့်က သစ်ကိုင်းတစ်ကိုင်းသာချိုးပြီး

အမြဲနေခွင့် ပြုလိုက်တော့မယ်td

bottom of page